Back إيفا للطيران Arabic ايفا للطيران ARZ EVA Air Czech EVA Air Danish EVA Air German EVA Air English EVA Air Spanish EVA Air Estonian اوا ایر Persian EVA Air Finnish

EVA Air

EVA Airways Corporation (uitgespreek EE-vee-AY; Chinees: 長榮航空; pinyin: Chángróng Hángkōng), waar "EVA" vir Evergreen Airways staan, is een van die twee grootste lugrederye in Taiwan – die ander is China Airlines. Dit bedryf passasiers- en toegewyde vragdienste na meer as 40 internasionale bestemmings in Asië, Australië, Europa en Noord-Amerika. In teenstelling met die staatsbeheerde vlagskip China Airlines, is EVA Air in private besit en vlieg 'n ten volle internasionale roetenetwerk met geen binnelandse bestemmings nie.[1][2] Dit word deur Skytrax as 'n 5-ster-lugredery aangewys. EVA Air se hoofkwartier is op die Taoyuan Internasionale Lughawe in Luzhu, Taoyuan-stad. Die maatskappy se slagspreuk is "Sharing the World, Flying Together".

Sedert sy stigting in 1989 as 'n geaffilieerde van die skeepvaartkonglomeraat Evergreen Group,[3] het EVA Air uitgebrei om lugvrag, lugredery spyseniering, grondhantering en lugvaartingenieursdienste in te sluit.[4] Sy vragarm, EVA Air Cargo, skakel met die Evergreen wêreldwye skeepsnetwerk op see en land.[2] Sy plaaslike en streeksfiliaal, UNI Air, bedryf 'n medium- en kortafstandnetwerk na bestemmings binne die eiland Taiwan, Macau sowel as die vasteland van China met sy hoofspil in Kaohsiung, Taiwan.

EVA Air bedryf 'n gemengde vloot Airbus- en Boeing-vliegtuie, met Airbus A330, Airbus A321, Boeing 777, Boeing 787 en ATR 72-vliegtuie (bestuur deur UNI Air) wat hoofsaaklik op passasiersroetes gebruik word, saam met Boeing 777-vragvliegtuie op vragroetes. Die lugredery was een van die eerste lugrederye wat die Premium-ekonomie-klas (voorheen Elite Class genoem) bekendgestel het.[2]

EVA Air het kommersiële dienste in 1991 met die Boeing 767-300ER begin.
  1. ↑ "EVA Air Annual Report 2006" (PDF). EVA Airways. 2006. p. 14,129. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 5 Desember 2008. Besoek op 7 September 2008.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Thomas, Geoffrey (Junie 2003). "EVA Air: The Stealth Airline". Air Transport World. pp. 52–54.
  3. ↑ Ionides, Nicholas (Mei 2002). "Evergreen Optimism: EVA Air". Airline Business. Vol. 18, no. 5. pp. 76–78.
  4. ↑ "EVA Air Annual Report 2006" (PDF). EVA Airways. 2006. p. 14,129. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 5 Desember 2008. Besoek op 7 September 2008.

Developed by StudentB